Six months ago Peter Van de Veire, a well-known radio personality in Flanders booked tickets for a LOT Polish Airlines flight between Amsterdam and Tallinn just a few days before Christmas to visit his daughter.
Arriving at the check-in, however, Peter and his wife received stand-by tickets as the flight was overbooked. Waiting anxiously at the gate to be on the flight they were denied boarding as the flight was completely full.
Note from the editor: apparently everybody wanted to travel and be home for Christmas as nobody seemed to give up his seat in exchange for a financial compensation. What airlines normally do in case of overbooking.
Finally fifteen passengers were redirected to the LOT Polish airlines service center were Peter and his wife got other options to travel to Tallinn: from Brussels to Tallinn (stand-by) and the next day for a flight via London Heathrow and Helsinki (stand-by). As the return flight was only a few days later they decided to cancel the entire trip.
Contacting his travel agency Peter was told that “It is common that airlines are selling more tickets than available seats.”
Next to the ruined Christmas with his daughter and a cancelled yet paid hotel in Tallinn he can only wait for the financial compensation of the airline. As the distance between the two airports is just under 1,500 km Peter and his wife should receive two times 250€ as a financial compensation.
Niet mijn stijl. Maar opdat het jou niet zo overkomen: het slechte kerstverhaal van een criminele luchtvaartmaatschappij. LOT. Het woord alleen al. Jouw lot ligt in hun incapabele handen … Maar wees gerust: het gebeurt niet alleen bij hen ….
*SPOILER ALERT*: het is een lang verhaal dat slecht afloopt.
Dit vat het nogal samen: “Ja meneer. Dat doen alle vliegtuigmaatschappijen. U heeft gewoon héél veel pech gehad.”
Het verhaal zélf …? Wel … een half jaar op voorhand een reis geboekt naar Tallinn. Want je dochter vond het fijn om er samen kerst te vieren. Hard gewerkt. Hard naar uit gekeken. Hard gezorgd dat we op tijd een trein hadden naar Schiphol. Zelfs een ochtendshow voor gehalveerd.
Netjes op tijd in Amsterdam. Netjes op tijd de bagage afgegeven. Maar … blijkbaar waren er nog geen seats toegewezen. “O meneer. Komt goed. Gewoon op tijd naar de boarding balie en daar een zitje vragen.” Deden we. Opnieuw ruim op tijd …
“Iedereen die in standby staat: even gaan zitten! We komen zo bij u!” vertelde de baliemedewerkster. Intussen oververhit en zenuwachtiger dan een kalkoen op kerstavond. Een paar minuten later bleek dat de vlucht overboekt was en er maar liefst 15 mensen niet mee kunnen. Vijf-tien. Vijftien drama’s.
Een Schots koppel met een kind dat alle F-woorden van het woordenboek gebruikte, een grommende muzikant die dringend zijn concert moest halen en een eenzaam jankend meisje die naar haar familie wil.
En twee Belgen die even niet wisten wat er gebeurde. “Gaat u terug naar de balie van de luchtvaartmaatschappij. Daar helpen ze u vast verder.” Deden we. Zonder begeleiding. Een dik uur later vonden we die balie. Daar opnieuw een uur aanschuiven want die andere 13 waren blijkbaar sterker in luchthavenaardrijkskunde.
“Goh. Nou. Neen. U zou nog vanavond vanuit Brussel kunnen vliegen …” “En welke garantie hebben we dat we meekunnen?” “Goh. Nou. Neen. Geen. Het is nogal een druk weekend, weet u?” Hebben we niet gedaan. Want de kans dat we er raakten én dat we mee mochten, was éven groot als de kans dat die kalkoen van daarnet niet op een kerstbord belandt.
“Of morgenavond. Via Helsinki en Londen.” “En de garantie dat …” “Goh. Nou. Neen. …” Gezien we op dinsdag al gingen terugkeren (als we al op die vlieger mochten), wisten we snel: cancelen die boel. En hopen dat dit niet meer gebeurt …
Daarna ben ik ingestort. Ik wist niet meer dat ik zoveel tranen had in twee ogen. Uitgelegd aan de dochter dat ze de restaurants kon schrappen en dat ze kerst zou mogen vieren met haar Erasmuscollega’s. Gelukkig allemaal geschikte peren die goed voor haar gezorgd hebben.
Het was trouwens hartverwarmend om te zien dat we plots bij al onze vrienden welkom waren op kerstavond. Als gestrande os en ezel voel je dan écht hoe belangrijk vrienden en familie zijn …
En op zich heb je als overbetaalde BV nog geluk. Want je kan een leuk hotel boeken voor 1 nacht, een blik extra taxi’s regelen én een extra trein boeken om terug te reizen de dag erna. Thalys is er trouwens ook nog ‘s in geslaagd om ons een verkeerde boeking aan te smeren. Maar dit terzijde.
Het leuke hotel in Tallinn? Die vonden het heel erg maar die betalen uiteraard ook niks terug. Gelijk hebben ze.
Intussen zijn we bekomen en aan de slag om te kijken hoe andere mensen dit kunnen vermijden en of we iets kunnen recupereren. Smartengeld. Want je leuke kerst met je dochter kan je niet meer houden dit jaar.
Het boekingskantoor wist me te vertellen dat het overal gebeurt én dat de maatschappijen een soort wiskundige berekening maken. Ze gaan ervan uit dat er een boel mensen niet komen opdagen dus kunnen ze rustig overboeken. Really …?
Conclusie? Check bijzonder goed op voorhand hoe alles in elkaar zit, probeer op voorhand online in te checken én ga er altijd vanuit dat je misschien aan de grond blijft.
En beste consumenten: misschien moeten we met zijn allen ‘s goed gaan nadenken of we écht zo goedkoop willen reizen.
Of zoals ze ons de laatste dagen lieten weten: “Goh. Nou. Neen.”
Prettige feesten!
Wie vertrekt er nu naar Tallinn uit Amsterdam?
Why was he going all the way to Amsterdam when he could have flown from close-by Brussels? Furthermore, he could have checked in online beforehand. And who is this guy anyway? No pity: he was plain stupid!
This shows that the status of “BV” (which can freely be translated into “Famous Fleming”) does not extend beyond the borders of Flanders. This status was not recognised in Amsterdam Airport, nor at LOT Polish Airlines or Nordica. Maybe if he had boarded in Brussels he would have had more chance?